تمام بدن های سایز بزرگ کجا رفته اند؟

ده سال پس از اینکه اولین مدل منحنی در هفته مد نیویورک ظاهر شد، رهبران صنعت از تغییرات دیرهنگام که باید قبل از اینکه خیلی دیر شود اتفاق بیفتند، صحبت می کنند.

توسط دانیل جیمز و سارا چیوایا انتشار: 16 سپتامبر 2023

 

 

سال‌ها پیش در هفته مد نیویورک، ادن میلر با نگرانی در پشت صحنه ایستاد و روحش با هیجان در حال تکان خوردن بود، زیرا شش زن منحنی، از جمله پریش لی، آماده می‌شدند تا در طراحی‌هایش از باند فرود بیایند. نه تنها این اولین باری بود که میلر در رویداد انحصاری و نیمه سالانه نمایش می داد، دستاوردی که بسیاری از طراحان آرزوی آن را دارند، او همچنین به عنوان اولین طراح سایز بزرگی که تا به حال در تقویم رسمی نمایش داده است، تاریخ را ثبت کرد، فرصتی که توسط او به او اعطا شد. موسسه حقوق مد با همکاری هفته مد مرسدس بنز و تعدادی طراح دیگر. اما تقریباً یک ساعت قبل از نمایش، چیزی کم بود: هیچ یک از مدل های میلر موهای خود را انجام ندادند یا آرایش کردند. میلر اعتراف می‌کند: «هیچ‌کس مدل‌های من را روی صندلی [برای آرایش مو و آرایش] نگرفت زیرا نمی‌دانست که آنها مدل هستند». این دقیقاً همان نوع تهاجمات خرد است که تا به امروز در صنعت نفوذ کرده است. در دهه گذشته، شتاب ثابتی از مدهای سایز بزرگ وجود داشته است، اما اکنون در کجا ایستاده ایم؟

عدم نمایش مناسب یکی از دلایل اصلی این است که گوندولین دی وو، بازیگر و مدل، هفته مد کامل را راه اندازی کرد، که به طور خاص بر مد سایز بزرگ تمرکز دارد. دیوو می‌گوید: «هفته مد کامل را برای رسیدگی به کمبود نمایندگی و فرصت‌ها برای مدل‌های سایز بزرگ و طراحان مد ایجاد کردم. من همچنین می‌خواستم بستری بدون قضاوت فراهم کنم که در آن زنان دارای انحنا و مردان بزرگ و بلند قد – که بسیاری از آنها از علاقه‌مندان به مد هستند، اما اغلب توسط صنعت نادیده گرفته می‌شوند – بتوانند عشق خود را به مد جشن بگیرند.»

مسیر دستیابی به جامعیت اندازه در باند فرودگاه نه سریع و نه خطی بود. پس از اولین حضور میلر در سپتامبر 2013، کرومات به طور به یاد ماندنی تنوع بدنی و جنسیتی قابل توجهی را در باند فرودگاه گنجاند و مجموعه بهار/تابستان 2015 خود را با مدل منحنی دنیس بیدوت در یک شلوار معماری برجسته در قفس باز کرد. ساعاتی بعد، زانا باین، یکی دیگر از طراحان جدید که در هفته مد MADE به نمایش درآمد، همچنین طیف وسیعی از سایزها را در لباس‌های چرمی خود برای جدیدترین مجموعه‌اش به نمایش گذاشت.

مسیر اشلی گراهام به سمت تبدیل شدن به یک کالای اصلی باند فرودگاهی با حسن نیت در سپتامبر سال بعد آغاز شد، زمانی که او برای همکاری لباس زیر زنانه خود با خرده فروش کانادایی سایز بزرگ Addition Elle در نمایشگاه شرکت کرد. Rosalba Iannuzzi، معاون بازرگانی، طراحی و فنی در Penn.، شرکت مالک Addition Elle، می‌گوید: «دموکراسی مد به معنای حضور در صحنه اصلی است، جایی که مد اصلی در یک پلتفرم جهانی نشان داده می‌شود. برای ما، ارتقای جایگاه Addition Elle و بردن آن به سطح بعدی به عنوان یک برند مد بود. تنوع بدن فقط یک روند نیست، بلکه حرکتی است که به این زودی متوقف نخواهد شد.” چیزی که باند فرودگاه Addition Elle را بسیار تاثیرگذار کرد این بود که فقط اندام‌های سایز بزرگ را برجسته نمی‌کرد، بلکه بدن‌های سایز بزرگ را در لباس‌های زیر زنانه برجسته می‌کرد و در نتیجه این کار را عادی می‌کرد.

 

سال بعد، کریستین سیریانو، مانند ساعت، با گنجاندن پنج مدل پلاس در باند بهار/تابستان 2017، سر و صدای بیشتری به پا کرد. در رابطه با تصمیم خود، طراح در سال 2018 به ELLE.com گفت: «افزودن سایزهای بزرگ به خط من، کسب و کارم را سه برابر کرد. چرا این کار را نمی کنی؟! آیا نمی خواهیم تجارت را سه برابر کنیم؟ آیا فکر نمی کنیم این زنان باید لباس های ما را بپوشند؟ آیا ما نمی خواهیم این زنان چیزهای زیبایی داشته باشند زیرا می ترسیم زیبا نباشند؟ اینجا چه خبر است؟”

 

بکا مک‌چارن، بنیان‌گذار و مدیر خلاق Chromat، موفقیت مالی سرمایه‌گذاری بر روی زنان با سایز بزرگ را تکرار می‌کند، زیرا بدون شک تمایلی به چیزی بیش از گل، موموس و پفلو وجود دارد – شبح‌هایی که اغلب به جای برجسته کردن، پنهان می‌شوند. او می‌گوید: «در حال حاضر، می‌توانم بگویم اندازه‌های 1X-5X حدود 35 تا 40 درصد از تجارت ما را تشکیل می‌دهند. سایز متوسط، فوق‌العاده بزرگ و 2X سریع‌ترین اندازه‌هایی بودند که در جدیدترین قیمت بهار/تابستان 2023 ما به فروش رفتند. حتی با وجود اینکه سایزهای بزرگ در فروشگاه ها به فروش می رسند، بسیاری از طراحان اصلی همچنان در برابر نمایش بدنه های سایز بزرگ در نمایشگاه های خود مقاومت نشان می دهند. مک‌چارن می‌گوید علاوه بر مسئولیت اضافه‌شده تولید لباس‌های سایز بزرگ برای بازار انبوه، باید بر خرده‌فروشان فشار وارد شود تا برای تجربه‌های خرید فراگیرتر چه به صورت آنلاین و چه در فروشگاه‌ها، لباس بخرند. اوایل، تیم فروش عمده ما به ما گفت که بسیار خوب است که مدل‌های سایز بزرگ و ترنس را در باند فرودگاه‌های خود داریم، اما وقتی خریداران خرده‌فروشی برای دیدن مجموعه وارد می‌شوند، می‌خواهند چیزی را در لوک‌بوک‌ها ببینند که می‌توانند. به این معنی است که تصاویر مجموعه ما “آرزوآمیز” نبودند. در دراز مدت، باز کردن رویا به روی افراد بیشتری تاثیر بیشتری نسبت به هر خرده فروشی که ما را جوراب می کند، گذاشته است.”

در سپتامبر 2017، به نظر می‌رسید که جایگاه انجمن پلاس در NYFW و جامعه مد در حال استحکام بخشیدن به آن هستند. با نمایش‌های متعددی که در طول هفته برگزار می‌شوند، از جمله Torrid و Addition Elle، و همچنین The Curvy Con، جشن چند روزه بدن‌های انحنادار، حضور در سایز بزرگ‌تر از همیشه وجود داشت. احساس می‌کردم که پرتگاه یک تغییر دریاست، و خوش‌بینی در میان کسانی که در مبارزه برای گنجاندن مقاومت می‌کردند، زیاد بود.

متأسفانه، این تغییر هرگز اتفاق نیفتاد. علیرغم اینکه بیش از 67 درصد از زنان در ایالات متحده سایز بزرگ هستند، طبق The Fashion Spot، مدل های سایز بزرگ تنها 5 درصد از کل بازیگران NYFW را در سال 2022 تشکیل می دادند. بسته به نمایش های یکباره برای نمایش سایز بزرگ، ناگزیر منجر به ناامیدی شد. در فصل هایی که مدل های منحنی در هیچ کجا یافت نمی شدند. با توجه به نادر بودن آن در باندهای اصلی، بار گنجاندن اندازه به طور نامتناسبی بر دوش تعداد معدودی از طراحانی که آن را بخشی از اخلاق خود کرده‌اند، می‌افتد.

خبر خوب این است که طرز فکر فراگیر روز به روز رایج‌تر می‌شود: بسیاری از طراحان نوظهور امروزه به دلیل ضرورت به تنوع اندازه نزدیک می‌شوند. کیم شویی طیف وسیعی از سایزها را برای نمایش پاییز 2023 خود در باند فرودگاه خود گنجانده بود، ناگفته نماند که مدل‌ها در برخی از جسورانه‌ترین و بی‌نظم‌ترین قطعات او (مانند یک کت و شلوار توری دیافانوس) تجهیز شده بودند. شوی می‌گوید: «فکر می‌کنم وجود مدل‌های متنوع در باند فرودگاه مهم است، زیرا به‌عنوان یک برند، می‌خواهم مشتریانمان احساس کنند که خود را در نمایشگاه دیده‌اند. “این در مورد چرخاندن بسیاری از آن بخش‌های اصلی زنان است که اغلب توسط دیگران شرمنده می‌شوند (بدن، زنانگی، تربیت فرهنگی) و اطمینان از تجلیل از آنها.”

 

طراحان دوقلو همسان بروس و گلن پراکتور از بروسگلن، مدل‌های مختلفی را با سایزهای مختلف در اولین کت واک NYFW ارسال کردند، با شکوه یکی از مدل‌های خمیده‌ترشان، تشویق‌های شادی‌بخشی را برانگیخت که اغلب یا اصلاً اتفاق نمی‌افتد. برای بهار/تابستان 2024، دوقلوها به این نتیجه رسیدند که اجسام با سایز بزرگ یک n0rm در باند فرودگاه آنها هستند. میشل بوتو، کمدین و نویسنده «بقای ضخیم‌ترین» در نقد خود برای ELLE.com نوشت: «من می‌دانم که در هفته مد در بازی سایز بزرگ، اینجا و آنجا گام‌هایی برداشته شده است. اما باید چیزهای بیشتری وجود داشته باشد… ما شایسته و زیبا و مهم و قدرتمند و موفق هستیم و شایسته این هستیم که در لباس های دیزاینر نیز احساس جذابیت و زیبایی داشته باشیم… اینطور نیست که از حضور در یک نمایش راضی نباشم. صبح. من می خواهم شامل شوم. اما من به طراحان بیشتری در صنعت مد نیاز دارم که برای این کار همه‌گیر باشند.»

ماهیت توقف مشکل شامل بودن اندازه مد نیز به باند فرودگاه محدود نشده است. اگرچه جامعه سایز بزرگ مدت‌هاست که برای NYFW در پشت صحنه نقش بسزایی داشته است، اما اعمال تبعیض‌آمیز گسترده همچنان رخ می‌دهد، که با این باور نادرست که بدن‌های بزرگ‌تر به سادگی به آنجا تعلق ندارند، تأیید می‌شود. به امید تغییر آن، کلی براون، خالق چند خط فاصله، به راه اندازی هشتگ خود: #fatatfashionweek متقاعد شد. جنبش آنلاین برای اولین بار در سال 2018 معرفی شد و هنوز هم استفاده می شود. براون می‌گوید: «این یک فراخوان برای اقدام است، [دعوت از] هرکسی که خود را در مد نمی‌بیند اما می‌داند چیزی برای ارائه دادن دارد زیرا در واقع به آن تعلق دارد».

 

البته هنوز کارهای زیادی برای انجام دادن وجود دارد. برای بزرگداشت 10 سال از اولین حضور رسمی انجمن سایز بزرگ در NYFW، ELLE.com با رهبران صنعت که به شکل گیری چشم انداز رو به رشد یک هفته مد فراگیر در مورد آنچه که باید تغییر کند، صحبت کرد.

_____________________________________

بکا تورپ، مدیر Curve در Next Models

در مورد گرد هم آمدن برای یک خیر بزرگتر:

«همه اینفلوئنسرها، وبلاگ‌نویسان و مدل‌ها باید دور هم جمع شوند و واقعاً لحظه‌ای جمعی داشته باشند که در آن تفرقه داخلی وجود نداشته باشد، زیرا همه ما برای یک چیز تلاش کرده‌ایم. یک سایز 8 می تواند برای یک چیز فشار آورد: گنجاندن. و یک سایز 16 می‌خواهد گنجانده شود. سایز 22 می‌خواهد گنجانده شود.»

_____________________________________

Renee Cafaro، بنیانگذار و مدیر خلاق آتلیه Renee Cafaro و لیبل عمومی RCA

در مورد نیاز به تغییرات ریخته گری:

«مردم باید شبکه خود را در زمان پخش گسترده‌تر پرتاب کنند. هیچ توهینی به مدل‌های منحنی که مسیر را روشن کرده‌اند و چهره‌های بسیار آشنا در این نقطه از این باند فرودگاه‌ها هستند، نیست، اما هزاران استعداد خارق‌العاده دیگر وجود دارد که واقعاً باید لحظه‌ای داشته باشند. شانس گرفتن در برخی از مدل‌های نوظهور عالی خواهد بود، زیرا در اینجاست که به جای دیدن همان پنج بدنه انحنادار قابل قبول، کمی بازنمایی بیشتر می‌شوید.”

_____________________________________

دنیس بیدوت، مدل سایز پلاس

در باندهای NYFW محکم کرد. برای من شخصاً، این بزرگترین نقطه عطف بود، اما وقتی به چشم انداز دوری که آمده‌ایم و از کجا شروع شده نگاه می‌کنم، نمی‌توان گفت که آن لحظه‌ای بود که بالاخره همه ما را دیدند. حتی در پشت صحنه، همه ما احساس می کردیم که تکلیف را درک کرده ایم. این لحظه بسیار بزرگی برای همه بود، اما حتی با دانستن آن، هرگز نمی‌توانستید پیش‌بینی کنید که آن لحظه برای همه در سراسر جهان چقدر بزرگ است. واقعا خاص بود وقتی بیرون رفتم، یادم می‌آید که احساس می‌کردم یک آلتر ایگو روشن شد، یک سوئیچ چراغ اتفاق افتاد، و من برای هر دختری روی این سیاره باند فرودگاه را زیر پا می‌زدم.»

_____________________________________

CeCe Olisa، یکی از بنیانگذاران The Curvy Con و بنیانگذار Cocoa توسط CeCe

چرا مبارزه برای گنجاندن به پایان نرسیده است:

«یک چیزی که می‌خواهم بگویم این است که می‌دانم دختری با سایز بزرگ بودن که می‌خواهد خود را از طریق مد نشان دهد و احساس نمی‌کند که می‌تواند، چگونه است. بنابراین برای افرادی که این لحظه بسیار پرمخاطره را در مد بزرگ تماشا می کنند، فقط می خواهم بگویم: تمام نشده است. اوزمپیک قرار نیست زنان سایز بزرگ را ناپدید کند. نظرات زیادی در دنیا در مورد اینکه چرا زنان سایز بزرگ نیازی به خدمات ندارند وجود دارد. اما وقتی نوبت به مد می‌رسد، شما فراموش نمی‌شوید. این تمام نشده. 10 سال گذشته فروکش کرده است و 10 سال آینده نیز فروکش کرده است. اما من معتقدم که در سال 2033 دوباره این گفتگو را خواهیم داشت و احساس خیلی بهتری خواهیم داشت.

_____________________________________

کیمبرلی گوردون، بنیانگذار و مدیر خلاقیت Selkie

در مورد اینکه چرا مد شامل اندازه در حال حاضر بیش از هر زمان دیگری اهمیت دارد:

“ما در مورد لباس صحبت می کنیم، که برخی افراد فکر می کنند بی محتوا هستند یا آنها را فقط به عنوان یک چیز دخترانه در ذهن خود ذخیره می کنند. اما چیزی که در مورد مد وجود دارد این است که به معنای واقعی کلمه همه ما هر روز لباس می پوشیم و آن لباس ها به دنیا می گویند ما کی هستیم. آنها بیانیه هایی هستند در مورد آنچه ما دوست داریم و چگونه می خواهیم نشان دهیم که چه کسی هستیم، و احساساتی که می خواهیم در آنجا نشان دهیم. چه تلاش کنیم یا نه. این کاری است که لباس های ما انجام می دهند. و وقتی کل جمعیتی از مردم را از خرید لباسی که به مردم اجازه می‌دهد به آنها بگویند که هستند باز می‌دارید، زمانی که ناگهان قادر به انجام این کار شوند، احساسات عظیمی را مشاهده خواهید کرد. و هنگامی که آنها می بینند که در باند و منعکس شده است؟ خوب، این یک چیز تغییر دهنده زندگی است. این چیزی است که ما نباید دست کم بگیریم. این می تواند نحوه عملکرد یک فرد در کل زندگی خود را تغییر دهد و احساس او را تغییر دهد. یک لباس می تواند تفاوت بین ماندن در خانه و بیرون رفتن و پیوستن به دنیا باشد. بنابراین من فکر می‌کنم که برای بسیاری از مردم یک مشکل فوق‌العاده بزرگ است که می‌توانند لباسی بپوشند که بیانگر شخصیت آنها باشد.»

_____________________________________

مادلین جونز، سردبیر مجله مدل پلاس

سایز بزرگ بودن در هفته مد چگونه است:

به یاد دارم یک بار یک برند از من خواست به یک رویداد بروم. آنها می خواستند به من لباس بپوشانند، و آنها یک برند سایز بزرگ نبودند، اما یک برند “شامل” بودند که تا 3 برابر افزایش یافت. بنابراین من دارم نمایش را تماشا می‌کنم و بسیار هیجان‌زده هستم، زیرا فکر می‌کنم اگر از من پیرمرد بزرگ دعوت کردند، باید مدل‌های پلاس در آن حضور داشته باشند. فکر کنم یکی بود من فکر می کنم کندیس [هافین] تنها مدل در کل نمایش بود. و من فقط به آنها نگاه کردم، مثل اینکه، مرا به اینجا آوردی، بیرون از خانه و دور از فرزندم و کارم برای این کار؟ عالی برای مدلی که در نمایشگاه آمده است. اما این BS بود، متاسفم. آنها فکر می کنند ما باید سپاسگزار باشیم که حتی یکی را داریم.»

_____________________________________

آلیسا ویلسون، سردبیر StylishCurves.com

در مورد امیدهای او برای دهه آینده:

من واقعاً امیدوارم که طراحان سایز بزرگ و طراحان مستقل بیشتری ببینم. وقتی با تماشای طراحانی مانند مارک جیکوبز و زک پوسن بزرگ شدیم، واقعاً شاهد رشد آنها و نمایش های باند رده بالا هستیم. کریستین سیریانو به یک نمایش درجه یک تبدیل شد. بنابراین، من دوست دارم برخی از طراحان مستقل و سایز بزرگ ما بتوانند همین کار را انجام دهند. من دوست دارم جبری را در NYFW ببینم. علاوه بر این، من البته مایلم در نمایشگاه های طراحان رده بالا، مدل های پلاس سایز بیشتری ببینم و رسانه های سایز پلاس در آن نمایشگاه ها بیشتر مورد استقبال قرار گیرند. من از سال 2008 به هفته مد می روم، و گاهی اوقات، حتی اگر برندی وجود داشته باشد که سایز 18 یا 20 را تولید کند، تلاش برای ورود به نمایشگاه ها دشوار است، به خصوص به محض شنیدن کلمات “سایز بزرگ” یا “منحنی” کمی دشوار است. باید با همه ما یکسان رفتار شود.»

_____________________________________

دانیل ویلیامز ایکه، بنیانگذار و مشاور ارشد شرکت مشاوره Xtnd.

در مورد شناخت سوگیری ها در پشت صحنه:

یادم می‌آید که در 11 نمایش پاییز/زمستان 2022 Honoré پشت صحنه بودم و آماده رفتن بودم. تمام مدل ها، آرایش مو و آرایش انجام شده است. من موهایم را توسط آرایشگر مقیممان اصلاح کردم، سپس به سراغ میکاپ آرتیست هایمان رفتم و پرسیدم: “هی، می توانی یک لب سریع به من بدهی؟” و یه جورایی مثل “تو کی هستی؟” برای من مثل یک ریز تجاوز به نظر می رسید – یکی، یک زن سیاه پوست بودن، و دو، یک زن مثبت بودن. در پشت صحنه NYFW، آنها از شما انتظار ندارند که طراح باشید. من چیزی با خودم نداشتم، بنابراین فکر کردم، “حدس می‌زنم فقط می‌روم چوبی بپوشم.” و بنابراین من آنجا می ایستم، و او سپس متوجه می شود، “اوه صبر کنید، این طراح است”، بنابراین او می دود، یک لب کوچک سریع به من می دهد و سپس من روی صحنه می روم. آن لحظه متمایز است زیرا اوج کار من بود، اما پس از آن در همان لحظه احساس کردم کمرنگ شده‌ام، به دلیل تصور اینکه یک طراح برای یک برند در NYFW چگونه باید باشد. من می گویم که او به شدت عذرخواهی کرد. اما ما واقعاً باید قالبی را بشکنیم که یک طراح، یک مدل، یک تهیه کننده، هر چیزی که باید در پشت صحنه NYFW به نظر برسد، زیرا ما می توانیم شبیه هر چیزی و هر چیزی باشیم، و در این مرحله باید به نظر برسیم.

 

 

_____________________________________

آبریما ارویا، یکی از بنیانگذاران استودیو 189 و مدیر موسسه طراحی دانشکده پارسونز برای تجارت مد

 

 

چرا تنوع یک مسئله سیستمی است:

افراد مختلف زیادی در سرتاسر کشور وجود دارند، اما من فکر می‌کنم گاهی اوقات ما به یک کهن الگوی خاص از یک زن یا شخص در نیویورک متوسل می‌شویم – این دیدگاه از شخصیت قدیمی «جنس و شهر»، کسی که این کار را انجام می‌دهد. داده ها را منعکس نمی کند. یادم می آید اولین باری که اسنس فست را برگزار کردیم، بیشتر زنان سیاه پوست بودند. به طور خاص، یک سال، تعداد زیادی زن سیاه‌پوست و سایز بزرگ وجود داشت که فقط به ما پول می‌دادند… بسیاری از متخصصان سخت‌کوش از سراسر ایالات متحده و کارائیب و غیره بودند. آنها این پول را داشتند و می‌خواستند آن را خرج کنند. . شما پول در می آورید؛ میخوای خرجش کنی اما بسیاری از برندها همه این مشتریان را نادیده می‌گیرند.»

_____________________________________

بکا مک‌چارن، بنیانگذار و مدیر خلاق Chromat

 

اهمیت عادی سازی انواع مختلف بدن:

زمانی که برای اولین بار شروع به نشان دادن طیف وسیعی از تیپ های بدنی در باند فرودگاه کردم – به علاوه بدن های ترنس، افراد غیر باینری و افراد ناتوان – برای من، دلیل شروع این کار این بود که جامعه من بود. آنها دوستان من بودند و کسانی بودند که من از آنها الهام گرفتم و واقعاً آنها را تحسین می کردم، بنابراین می خواستم آنها را در لباس هایی که در Chromat می ساختیم داشته باشم. و به یاد می‌آورم که ناامید بودم، زیرا برای من این طبیعی بود. این زندگی روزمره من بود، مردم اطرافم. و من می‌خواستم مطبوعات درباره نمایش‌های ما درباره لباس‌ها و زحمتی که برای ساخت لباس‌ها و طراحی مفاهیم می‌کشیدیم باشد، اما همیشه فقط در مورد مدل‌ها بود. بنابراین من کمی ناامید بودم زیرا می‌گفتم: «نه، این طبیعی است! عجیب است که فقط افراد لاغر هستند! من فکر می کنم این چیز تکان دهنده و عجیب است.” اما، در نهایت، باند فرودگاه را برای افراد مختلف باز کرد تا خود را ببینند و احساس کنند که در مد هستند. این احتمالاً مهمتر از هر گرایش یا سبکی است که در طول سالها طراحی کرده ایم. همه اینها در نهایت برای خیر بزرگتر است.»